بيوگرافي لئونارد كوهن
زندگي اوليه و ريشه‌هاي ادبي
لئونارد نورمن كوهن bet90forward در 21 سپتامبر 1934 در وست‌مونت، كبك، كانادا، در خانواده‌اي يهودي از طبقه متوسط به دنيا آمد. پدرش، ناتان، تاجري موفق در صنعت پوشاك بود و مادرش، مارشا، دختر يك خاخام و مهاجر از ليتواني بود. لئونارد در كودكي تحت تأثير سنت‌هاي يهودي، داستان‌هاي كتاب مقدس، و موسيقي مذهبي قرار گرفت، اما مرگ پدرش در سال 1944، زماني كه او تنها 9 سال بود، تأثيري عميق بر روحيه و جهان‌بيني او گذاشت. او در نوجواني به يادگيري گيتار پرداخت و گروه موسيقي محلي Buckskin Boys را تشكيل داد، اما علاقه اصلي‌اش به ادبيات بود. در دانشگاه مك‌گيل، جايي كه در رشته ادبيات انگليسي تحصيل كرد، تحت تأثير شاعراني مانند ويليام بليك و فدريكو گارسيا لوركا قرار گرفت. در دهه 1950، او دو مجموعه شعر، "Let Us Compare Mythologies" (1956) و "The Spice-Box of Earth" (1961)، منتشر كرد كه تحسين منتقدان را برانگيخت و او را به عنوان يك شاعر برجسته در كانادا مطرح كرد.
ورود به موسيقي و موفقيت اوليه
در اواسط دهه 1960، كوهن كه از درآمد اندك شاعري و نويسندگي راضي نبود، به نيويورك نقل مكان كرد تا به موسيقي روي آورد. در سال 1967، با حمايت جان هموند، مدير شركت كلمبيا ركوردز، اولين آلبومش، "Songs of Leonard Cohen" را منتشر كرد. اين آلبوم، با آهنگ‌هاي ماندگاري مانند "Suzanne" و "So Long, Marianne"، صداي غم‌انگيز و اشعار شاعرانه او را به جهانيان معرفي كرد. سبك مينيمال گيتارنوازي و صداي باريتون عميق او، كه گويي از عمق وجودش برمي‌خاست، توجه مخاطبان و منتقدان را جلب كرد. آلبوم‌هاي بعدي، "Songs from a Room" (1969) و "Songs of Love and Hate" (1971)، با آهنگ‌هايي مانند "Bird on the Wire" و "Famous Blue Raincoat"، جايگاه او را به عنوان يك ترانه‌سراي عميق و تأثيرگذار تثبيت كردند. در اين دوره، او تورهاي جهاني برگزار كرد و با هنرمنداني مانند جودي كالينز همكاري داشت كه نسخه كاور او از "Suzanne" به محبوبيت كوهن كمك كرد.
چالش‌ها و دوره‌هاي خلاقيت متغير
دهه 1970 و اوايل دهه 1980 براي كوهن دوره‌اي از فراز و نشيب بود. آلبوم "New Skin for the Old Ceremony" (1974) با آهنگ "Chelsea Hotel #2" تحسين شد، اما همكاري او با فيل اسپكتور در آلبوم "Death of a Ladies’ Man" (1977) با انتقاد مواجه شد، زيرا توليد پرزرق‌وبرق اسپكتور با سبك ساده كوهن همخواني نداشت. او همچنين با مشكلات شخصي، از جمله افسردگي و روابط عاطفي پيچيده، دست‌وپنجه نرم مي‌كرد. با اين حال، در سال 1984، آلبوم "Various Positions" را منتشر كرد كه شامل شاهكار "Hallelujah" بود. اين آهنگ، اگرچه در ابتدا توجه كمي دريافت كرد، بعدها با كاورهاي متعدد، به‌ويژه نسخه جف باكلي، به يكي از شناخته‌شده‌ترين آثار كوهن تبديل شد. در اين دوره، كوهن به كاوش در موضوعات عشق، معنويت، و مرگ ادامه داد و اشعارش به دليل عمق فلسفي و تصاوير ادبي مورد ستايش قرار گرفتند.
بازگشت قدرتمند و اوج حرفه
در اواخر دهه 1980، كوهن با آلبوم "I’m Your Man" (1988) بازگشتي درخشان داشت. اين آلبوم، با استفاده از سينث‌سايزرها و صدايي مدرن‌تر، شامل آهنگ‌هايي مانند "First We Take Manhattan" و "Ain’t No Cure for Love" بود و او را به نسل جديدي از مخاطبان معرفي كرد. آلبوم "The Future" (1992) نيز موفقيت تجاري و انتقادي به همراه داشت و آهنگ‌هايي مانند "Democracy" و "Closing Time" نشان‌دهنده ديدگاه سياسي و اجتماعي او بودند. در اواسط دهه 1990، كوهن به مدت پنج سال به صومعه بودايي Mount Baldy در كاليفرنيا رفت و به عنوان راهب ذن با نام "Jikan" (به معناي سكوت) زندگي كرد. اين تجربه معنوي، كه تحت هدايت معلم ذن، روشي ساساكي، بود، به او كمك كرد تا با افسردگي خود مقابله كند. پس از بازگشت، او آلبوم‌هاي "Ten New Songs" (2001) و "Dear Heather" (2004) را منتشر كرد كه حال‌وهوايي آرام‌تر و تأمل‌برانگيز داشتند و همكاري نزديك او با شارون رابينسون را به نمايش گذاشتند.
ميراث و سال‌هاي پاياني
در سال 2004، كوهن متوجه شد كه مدير برنامه‌هايش، كلي لينچ، بخش عمده‌اي از دارايي‌هايش را اختلاس كرده و او را با بدهي‌هاي سنگين تنها گذاشته است. اين بحران مالي او را وادار كرد تا در سن 73 سالگي به صحنه بازگردد. تور جهاني او بين سال‌هاي 2008 تا 2013، كه شامل بيش از 380 كنسرت بود، به يكي از موفق‌ترين تورهاي دوران حرفه‌اي‌اش تبديل شد و تحسين گسترده‌اي دريافت كرد. آلبوم‌هاي "Old Ideas" (2012)، "Popular Problems" (2014)، و "You Want It Darker" (2016) نشان‌دهنده تداوم خلاقيت او در سال‌هاي پاياني بودند. آلبوم آخر، كه چند هفته پيش از مرگش منتشر شد، به مرگ و معنويت مي‌پرداخت و جايزه گرمي بهترين آلبوم فولك را به طور پُست‌مورتوم دريافت كرد. لئونارد كوهن در 7 نوامبر 2016 در لس‌آنجلس درگذشت، اما ميراث او به عنوان شاعر، ترانه‌سرا، و فيلسوفي كه عشق، ايمان، و رنج انساني را با صداقت و زيبايي به تصوير كشيد، همچنان الهام‌بخش ميليون‌ها نفر در سراسر جهان است.
برچسب: ،