colpaaaaa

كودكي و آغاز مسير موسيقي
مايكل هالبروك پنينمن جونيور، بت 90 فوروارد معروف به ميكا، در هجدهم اوت سال هزار و سيصد و شصت و دو در بيروت لبنان به دنيا آمد. او سومين فرزند از پنج فرزند يك مادر لبناني-سوري (مري جوآن مواكد) و يك پدر آمريكايي (مايكل هالبروك پنينمن) است. خانواده‌اش به دليل جنگ داخلي لبنان، زماني كه ميكا يك‌ساله بود، به پاريس مهاجرت كردند و در نه‌سالگي به لندن نقل مكان كردند. ميكا در كودكي با مشكلات ديس‌لكسيا و آزار و اذيت همكلاسي‌ها در مدرسه ليسه فرانسوي شارل دوگل لندن مواجه شد، به همين دليل مادرش او را براي مدتي در خانه آموزش داد. او از هفت‌سالگي به موسيقي علاقه نشان داد و اولين قطعه پيانوي خود به نام «عصباني» را نوشت كه خودش آن را «افتضاح» توصيف كرده است. ميكا تحت آموزش آلا آرداكوف، خواننده اپراي روس، مهارت‌هاي موسيقي خود را پرورش داد و در يازده‌سالگي در اپراي «زن بدون سايه» در رويال اپرا هاوس لندن به‌عنوان عضو گروه كر روي صحنه رفت. او همچنين براي شركت‌هايي مانند بريتيش ايرويز و اوربيت آگهي‌هاي تبليغاتي خواند و در پانزده‌سالگي در توليد اپراي «پيشرفت زائر» اثر وان ويليامز شركت كرد.

موفقيت با اولين آلبوم و شهرت جهاني
ميكا پس از يك روز حضور در دانشكده اقتصاد لندن، تحصيل در كالج سلطنتي موسيقي را آغاز كرد، اما آن را رها كرد تا اولين آلبوم خود را با كازابلانكا ركوردز ضبط كند. در سال هزار و سيصد و هشتاد و پنج، تك‌آهنگ «آرام بگير، آسون باش» را منتشر كرد كه در راديو بي‌بي‌سي وان پخش شد و مورد توجه قرار گرفت. در سال هزار و سيصد و هشتاد و شش، تك‌آهنگ «گريس كلي» او به رتبه اول جدول موسيقي بريتانيا رسيد و به دليل اشعار جسورانه و ملودي پاپ-راك پرجنب‌وجوشش، كه به‌عنوان پاسخي به رد شدن‌هاي اوليه از سوي شركت‌هاي موسيقي نوشته شده بود، شهرت جهاني يافت. اولين آلبوم او، «زندگي در حركت كارتوني»، در همان سال منتشر شد و با فروش بيش از هشت ميليون نسخه در سراسر جهان، جايزه بريت براي بهترين هنرمند نوظهور و نامزدي گرمي را برايش به ارمغان آورد. اين آلبوم با تك‌آهنگ‌هايي مانند «دختر گنده (تو زيبايي)» و «پايان خوش» موفقيت تجاري بزرگي كسب كرد و سبك پاپ تئاتريكال و رنگارنگ ميكا را به نمايش گذاشت.

آلبوم‌هاي بعدي و تكامل هنري
ميكا در سال هزار و سيصد و هشتاد و هشت دومين آلبوم خود، «پسر كه بيش از حد مي‌دانست»، را منتشر كرد كه با تك‌آهنگ «ما طلايي هستيم» در جدول‌هاي موسيقي موفقيت كسب كرد. اين آلبوم با همكاري گرگ ولز در لس‌آنجلس ضبط شد و رويكردي شادتر و جسورتر نسبت به آلبوم اول داشت. در سال هزار و سيصد و نود و يك، آلبوم «منشأ عشق» با همكاري آريانا گرانده در تك‌آهنگ «آهنگ محبوب» منتشر شد كه به موضوعات شخصي مانند روابط و هويت پرداخت. آلبوم‌هاي بعدي او، «جايي در بهشت نيست» در سال هزار و سيصد و نود و چهار و «نام من مايكل هالبروك است» در سال هزار و سيصد و نود و هشت، رويكردي صميمي‌تر و خودبازتابانه‌تر را نشان دادند. آخرين آلبوم او، «كه سرت هميشه گل بدهد»، در سال هزار و چهارصد و دو منتشر شد و به زبان فرانسوي بود كه نشان‌دهنده ارتباط عميق او با فرهنگ فرانسه بود. ميكا با تركيب ژانرهاي پاپ، سول و راك، و الهام از هنرمنداني مانند فردي مركوري و ديويد بووي، سبكي منحصربه‌فرد خلق كرد كه هم شاد و هم عميق است.

فعاليت‌هاي غيرموسيقيايي و تأثيرات فرهنگي
ميكا علاوه بر موسيقي، در زمينه‌هاي ديگر نيز فعاليت داشته است. او از سال هزار و سيصد و نود و دو تا هزار و سيصد و نود و هشت داور برنامه‌هاي استعداديابي مانند «صداي فرانسه» و «ايكس فكتور ايتاليا» بود و در سال هزار و سيصد و نود و شش و هزار و سيصد و نود و هفت برنامه تلويزيوني خود به نام «امشب خانه ميكا» را در ايتاليا اجرا كرد كه جايزه رز طلايي را در سال هزار و سيصد و نود و شش دريافت كرد. او در سال هزار و چهارصد و يك به همراه لورا پائوزيني و الساندرو كاتلان مجري مسابقه يوروويژن بود. ميكا همچنين در طراحي عينك براي برند لوزا، لباس براي خرده‌فروشي بلژيكي جي‌بي‌سي، و ساعت براي سواچ همكاري كرده است. او در سال هزار و سيصد و نود و يك به‌طور علني اعلام كرد كه همجنس‌گرا است و از آن زمان در موسيقي خود به موضوعات مرتبط با هويت و عشق پرداخته است. او بيش از ده سال است كه با فيلم‌ساز آندرياس درمانيس در رابطه است. موسيقي ميكا، كه به موضوعات خودشناسي، روابط و پذيرش خود مي‌پردازد، با مخاطبان جهاني، به‌ويژه كساني كه احساس متفاوت بودن مي‌كنند، ارتباط عميقي برقرار كرده است.

جوايز، فعاليت‌هاي اخير و جايگاه كنوني
ميكا جوايز متعددي از جمله جايزه بريت، جايزه اكو براي بهترين تازه‌وارد بين‌المللي، و چهار جايزه جهاني موسيقي در سال هزار و سيصد و هشتاد و شش دريافت كرده است. او همچنين در سال هزار و سيصد و هشتاد و نه به‌عنوان شواليه هنر و ادبيات از سوي دولت فرانسه معرفي شد. ميكا با فروش بيش از هجده ميليون نسخه از آثارش، يكي از موفق‌ترين هنرمندان پاپ معاصر است. در سال هزار و چهارصد و چهار، او تورهاي جهاني خود را ادامه داد و در فستيوال‌هاي موسيقي متعددي شركت كرد. او همچنين به فعاليت‌هاي خيرخواهانه، مانند حمايت از قربانيان انفجار بيروت در سال هزار و سيصد و نود و نه، ادامه داده است. ميكا با صداي چنداوكتاوي، اجراهاي زنده پرجنب‌وجوش و سبك بصري خلاقانه‌اش، به‌عنوان يكي از تأثيرگذارترين هنرمندان پاپ شناخته مي‌شود و همچنان با موسيقي و فعاليت‌هاي چندجانبه‌اش مخاطبان را مجذوب مي‌كند.

آغاز زندگي و رشد در فضايي هنري

دايدو با نام كامل دايدو فلور بِنو و آرمسترونگ، بت 90 فوروارد در اوايل دهه پنجاه خورشيدي در شهر لندن به دنيا آمد. او در خانواده‌اي فرهنگي و هنردوست پرورش يافت؛ پدرش ناشر كتاب و مادرش شاعر بود. اين فضاي هنري از كودكي در رشد ذهني و عاطفي دايدو تأثير عميقي گذاشت. او از همان سال‌هاي نخست، علاقه‌ زيادي به موسيقي كلاسيك و آموختن سازهايي مانند ويولن، پيانو و ريكوردر داشت. دايدو تحصيلات رسمي موسيقي را در مدرسه موسيقي گيلدهال در لندن آغاز كرد و با توانمندي ويژه‌اي كه در درك ملودي و ساخت قطعه‌هاي احساسي داشت، خيلي زود استعدادش در ميان اساتيد و هم‌كلاسي‌ها برجسته شد. او همچنين به ادبيات و شعر علاقه‌مند بود و همين علاقه بعدها در ترانه‌سرايي‌اش نمايان شد.

آغاز فعاليت حرفه‌اي در كنار برادر

پيش از آنكه به‌عنوان خواننده‌اي مستقل شناخته شود، دايدو در پروژه‌هاي موسيقي برادرش، رولويو آرمسترانگ، كه يكي از اعضاي گروه مشهور الكترونيك «فِيثلِس» بود، مشاركت داشت. صداي نرم و آرامش‌بخش او در برخي قطعات Faithless توجه بسياري را جلب كرد و همين موضوع او را به سمت مسير مستقل سوق داد. او در ابتدا ترانه‌هايي را براي پروژه‌هاي ديگر مي‌نوشت و به‌صورت پس‌زمينه در اجراها شركت مي‌كرد، اما ميل به ساخت فضاي شخصي خود در موسيقي، او را به ضبط اولين آلبوم انفرادي‌اش سوق داد. دايدو تصميم گرفت تا صداي آرام، سبك احساسي و ترانه‌هاي متفكرانه را به امضاي كاري‌اش تبديل كند.

موفقيت جهاني با آلبوم نخست

نقطه‌ي جهش بزرگ دايدو با انتشار نخستين آلبومش به نام «نه‌چيز» در اواخر دهه هفتاد خورشيدي رقم خورد. اين آلبوم با ترانه‌هايي مانند «Here With Me» و به‌ويژه «Thank You» به موفقيت خارق‌العاده‌اي دست يافت. قطعه «Thank You» بعدها توسط خواننده معروف رپ، امينم، در ترانه «Stan» بازآفريني شد و اين همكاري باعث شد كه نام دايدو به‌طور ناگهاني در سطح جهاني مطرح شود. آلبوم «نه‌چيز» ميليون‌ها نسخه در سراسر جهان فروخت و تحسين منتقدان و مخاطبان را به همراه داشت. سبك ملايم، تركيب موسيقي پاپ، فولك و الكترونيك، و صداي بي‌بديل دايدو، او را به چهره‌اي متفاوت و خاص در ميان خوانندگان زن معاصر تبديل كرد.

تثبيت جايگاه با آثار بعدي

پس از موفقيت آلبوم اول، دايدو دومين آلبوم خود با عنوان «زندگي براي اجاره» را منتشر كرد كه موفقيت تجاري و هنري آن را تثبيت كرد. قطعاتي مانند «White Flag» و «Life for Rent» بار ديگر او را در صدر جدول‌هاي فروش در بريتانيا و ساير كشورها قرار دادند. اين آلبوم نيز همچون اثر پيشينش با ترانه‌هايي صميمي، عميق و پر از احساسات انساني همراه بود. دايدو به خاطر خودداري‌اش از زندگي پرزرق‌وبرق و حفظ حريم خصوصي، در ميان طرفداران به‌عنوان چهره‌اي فروتن و صادق شناخته مي‌شد. او هرگز در دام شهرت افراطي نيفتاد و همواره بر موسيقي اصيل و بيان درونياتش تمركز كرد.

ادامه مسير هنري و تأثير فرهنگي

با وجود كاهش فعاليت‌هايش در دهه‌هاي بعدي، دايدو همچنان آلبوم‌هايي منتشر كرد كه با استقبال نسبي روبه‌رو شدند، از جمله «Safe Trip Home» و «Still on My Mind». او همچنين در پروژه‌هاي مشتركي با هنرمندان ديگر همكاري كرد و به ساخت موسيقي براي فيلم‌ها و سريال‌ها پرداخت. با صدايي متمايز، سبكي منحصر‌به‌فرد و ترانه‌هايي پر از صداقت، دايدو توانست نسلي از شنوندگان را تحت تأثير قرار دهد. ميراث هنري او، صداي زنانه‌اي است پر از لطافت، آرامش و عمق كه در جهاني پرهياهو، نوعي پناهگاه موسيقايي براي دوست‌داران احساس و تفكر فراهم كرده است. دايدو نه‌تنها يك خواننده موفق بلكه يكي از تأثيرگذارترين چهره‌هاي موسيقي پاپ-الكترونيك در بريتانيا و جهان محسوب مي‌شود.

كودكي و آغاز مسير حرفه‌اي
ناتالي جين ايمبروليا بت 90 فوروارد در چهارم فوريه سال هزار و سيصد و پنجاه و سه در شهر سيدني، استراليا به دنيا آمد. او در خانواده‌اي با ريشه‌هاي ايتاليايي و استراليايي بزرگ شد؛ پدرش اليوت، يك مهاجر ايتاليايي، و مادرش مكسين، استراليايي بود. ناتالي، دومين فرزند از چهار خواهر، از كودكي به رقص و موسيقي علاقه داشت و در چهارده‌سالگي آموزش رقص كلاسيك و جاز را آغاز كرد. در پانزده‌سالگي مدرسه را ترك كرد تا روي حرفه بازيگري تمركز كند. در سال هزار و سيصد و شصت و هشت، در سن شانزده‌سالگي، در سريال استراليايي «همسايه‌ها» نقش بث برنان را ايفا كرد كه به شهرت اوليه او در استراليا كمك كرد. اما ناتالي كه به دنبال روياي موسيقي بود، در سال هزار و سيصد و هفتاد و دو به لندن نقل مكان كرد. او در آنجا با مشكلات مالي و حرفه‌اي روبرو شد، اما با پشتكار، شروع به نوشتن ترانه كرد و با مدير برنامه آنه بارِت قرارداد بست كه راه را براي موفقيت‌هاي موسيقايي‌اش هموار كرد.

موفقيت جهاني با آلبوم سمت چپ مياني
ناتالي در سال هزار و سيصد و هفتاد و شش با انتشار تك‌آهنگ «پاره‌شده» به شهرت جهاني دست يافت. اين ترانه، كه بازخواني اثري از گروه دانماركي ادناس بود، در جدول موسيقي بريتانيا به رتبه دوم رسيد و بيش از چهار ميليون نسخه در سراسر جهان فروخت. اين تك‌آهنگ نامزد جايزه گرمي براي بهترين اجراي وكال پاپ زن شد و ناتالي را به ستاره‌اي بين‌المللي تبديل كرد. در همان سال، اولين آلبوم او، «سمت چپ مياني»، منتشر شد كه با فروش بيش از هفت ميليون نسخه، يكي از پرفروش‌ترين آلبوم‌هاي دهه نود شد. اين آلبوم شامل تك‌آهنگ‌هاي ديگري مانند «دود»، «غريبه بزرگ» و «تمنا» بود كه در كشورهاي مختلف موفقيت كسب كردند. سبك پاپ-راك نرم و صداي احساسي ناتالي، همراه با اشعار عاطفي و صادقانه، با مخاطبان گسترده‌اي، به‌ويژه نسل جوان، ارتباط برقرار كرد. تور جهاني اين آلبوم، كه شامل اجراهاي زنده در اروپا و آمريكا بود، توانايي او را به‌عنوان يك خواننده صحنه نشان داد.

آلبوم‌هاي بعدي و چالش‌هاي حرفه‌اي
پس از موفقيت «سمت چپ مياني»، ناتالي در سال هزار و سيصد و هشتاد با آلبوم «آتش سفيد» بازگشت كه با تك‌آهنگ «اون يكي» به رتبه پنجم در جدول بريتانيا رسيد. اين آلبوم، اگرچه با استقبال خوبي روبرو شد، به اندازه آلبوم اول موفقيت تجاري كسب نكرد. در سال هزار و سيصد و هشتاد و چهار، او آلبوم «شمارش معكوس» را منتشر كرد كه با مشكلات توزيع و اختلاف با شركت بي‌ام‌جي همراه بود و فروش كمتري داشت. ناتالي در اين دوره با فشارهاي صنعت موسيقي و انتظارات بالا پس از موفقيت اوليه‌اش مواجه شد. با اين حال، او در سال هزار و سيصد و هشتاد و هشت با آلبوم «بيا به اينجا» و در سال هزار و سيصد و نود و چهار با «مرد» به خلق موسيقي ادامه داد. اين آلبوم‌ها تركيبي از پاپ، راك و ايندي پاپ بودند و نشان‌دهنده تلاش او براي حفظ هويت هنري‌اش بودند. ناتالي همچنين با هنرمنداني مانند كريس مارتين از كلدپلي همكاري كرد و در ترانه‌نويسي نقش فعال‌تري ايفا نمود.

فعاليت‌هاي بازيگري و تأثيرات فرهنگي
ناتالي ايمبروليا علاوه بر موسيقي، در بازيگري نيز فعاليت داشت. پس از «همسايه‌ها»، او در سال هزار و سيصد و هشتاد و يك در فيلم كمدي «جاني انگليش» در كنار روان اتكينسون بازي كرد. او همچنين در تئاترهاي كوچك و سريال‌هاي تلويزيوني حضور يافت. ناتالي به دليل زيبايي طبيعي و شخصيت صميمي‌اش، به‌عنوان يك چهره محبوب در فرهنگ پاپ شناخته شد. او در سال هزار و سيصد و هشتاد و چهار در برنامه استعداديابي «ايكس فكتور استراليا» به‌عنوان داور مهمان حضور يافت و تجربه خود را با نسل جديد هنرمندان به اشتراك گذاشت. موسيقي او كه به موضوعات عشق، دل‌شكستگي و خودشناسي مي‌پردازد، با نسل‌هاي مختلف ارتباط برقرار كرده است. ناتالي همچنين در فعاليت‌هاي خيرخواهانه، مانند حمايت از سازمان‌هاي مبارزه با سرطان و حقوق زنان، فعال بوده و از پلتفرم خود براي افزايش آگاهي در اين زمينه‌ها استفاده كرده است.

فعاليت‌هاي اخير و جايگاه كنوني
در سال هزار و سيصد و نود و نه، ناتالي آلبوم «آتش‌پرنده» را منتشر كرد كه شامل بازخواني‌هايي از ترانه‌هاي خوانندگان مرد مانند نيل يانگ و تام پتي بود. اين آلبوم، كه اولين اثر او پس از سال‌ها وقفه بود، با استقبال منتقدان روبرو شد و نشان‌دهنده بازگشت قدرتمند او به صحنه موسيقي بود. او در سال‌هاي اخير تورهاي صميمي در اروپا و استراليا برگزار كرد و در فستيوال‌هاي موسيقي مانند جشنواره آيل آو وايت شركت نمود. ناتالي با فروش بيش از ده ميليون نسخه از آثارش و دريافت جوايزي مانند سه نامزدي گرمي، جايزه بريت براي بهترين هنرمند بين‌المللي زن و چندين جايزه ام‌تي‌وي، يكي از تأثيرگذارترين خوانندگان پاپ دهه‌هاي نود و دو هزار است. او همچنان به خلق موسيقي و فعاليت‌هاي خيرخواهانه ادامه مي‌دهد و با صداي متمايز و داستان‌سرايي احساسي‌اش، جايگاه خود را به‌عنوان يك هنرمند ماندگار در موسيقي پاپ حفظ كرده است.

زندگي‌نامه و دوران كودكي:
حكيم زياش بت 90 فوروارد در ۱۹ مارس ۱۹۹۳ (۲۸ اسفند ۱۳۷۱) در شهر درونتن در استان فلفولاند هلند به دنيا آمد. او كوچك‌ترين فرزند از هشت خواهر و برادر بود و در خانواده‌اي مهاجر از نواحي آيت ايزن‌سن در شمال شرق مراكش رشد كرد. پدرش در سال ۱۹۶۷ به هلند مهاجرت كرده بود و در صنعت فلزكاري مشغول به كار بود. حكيم در سن ۱۰ سالگي پدرش را از دست داد، اما با حمايت مادر و خانواده‌اش، به فوتبال ادامه داد و در تيم‌هاي پايه محلي مانند رئال درونتن و اي‌اس‌وي درونتن بازي كرد.

آغاز دوران حرفه‌اي در هلند:
زياش در سال ۲۰۰۷ وارد آكادمي باشگاه هيرنفين شد و در سال ۲۰۱۲ به تيم دوم اين باشگاه پيوست. در همان سال، به تيم اصلي هيرنفين منتقل شد و در ليگ ارديويسه هلند درخشيد. پس از دو فصل موفق، در سال ۲۰۱۴ به تيم اف‌سي توئنته منتقل شد و در آنجا نيز عملكرد فوق‌العاده‌اي داشت. در اين مدت، زياش به‌عنوان يكي از بهترين هافبك‌هاي هجومي ليگ هلند شناخته شد.

دوران طلايي در آژاكس آمستردام:
در سال ۲۰۱۶، زياش به آژاكس آمستردام پيوست و در اين تيم به اوج شكوفايي رسيد. او در پنج فصل حضور در آژاكس، ۳۹ گل به ثمر رساند و ۲۷ پاس گل داد. در فصل ۲۰۱۸–۲۰۱۹، زياش با آژاكس قهرمان ارديويسه شد و در ليگ قهرمانان اروپا نيز تا نيمه‌نهايي پيش رفت. بازي‌هاي درخشان او در اين تيم، باعث شد لقب «جادوگر» (The Wizard) را از سوي هواداران آژاكس دريافت كند.

انتقال به چلسي و حضور در ليگ برتر:
در تابستان ۲۰۲۰، زياش با قراردادي به ارزش ۴۰ ميليون يورو به باشگاه چلسي در ليگ برتر انگليس پيوست. در اولين فصل حضورش در چلسي، او به‌عنوان يكي از بازيكنان كليدي تيم شناخته شد و در قهرماني اين تيم در ليگ قهرمانان اروپا ۲۰۲۱ نقش مهمي ايفا كرد. همچنين، در همان سال، چلسي قهرمان سوپركاپ اروپا و جام باشگاه‌هاي جهان شد.

حضور در تيم ملي مراكش:
زياش در سال ۲۰۱۵ تصميم به بازي براي تيم ملي مراكش گرفت و از آن زمان تاكنون در ۶۴ بازي ملي براي اين تيم به ميدان رفته است و ۲۵ گل به ثمر رسانده است. او در جام جهاني ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ حضور داشت و در جام ملت‌هاي آفريقا ۲۰۱9 نيز با تيم ملي مراكش به مقام چهارم رسيد.

سبك بازي و ويژگي‌هاي فني:
زياش به‌عنوان هافبك هجومي راست‌پا، با توانايي‌هاي فني بالا، دريبل‌هاي سريع، پاس‌هاي دقيق و ضربات ايستگاهي خطرناك شناخته مي‌شود. او علاقه دارد از جناح راست به داخل زمين حركت كند و با پاي چپ خود موقعيت‌هاي گل‌زني ايجاد كند. همچنين، توانايي ارسال پاس‌هاي عمقي و ارسال‌هاي دقيق به مهاجمان را دارد.

دستاوردها و افتخارات:
در دوران حرفه‌اي خود، زياش افتخارات زيادي كسب كرده است. از جمله قهرماني در ليگ هلند با آژاكس در فصل ۲۰۱۸–۲۰۱۹، قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا با چلسي در سال ۲۰۲۱، قهرماني در سوپركاپ اروپا و جام باشگاه‌هاي جهان با چلسي در همان سال، و قهرماني در سوپرليگ تركيه با گالاتاسراي در فصل ۲۰۲۳–۲۰۲۴. همچنين، او در سال ۲۰۱۸ به‌عنوان بهترين بازيكن هلند انتخاب شد و در سال ۲۰۱۶، ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ در تيم منتخب سال فوتبال آفريقا قرار گرفت.

سُفيان امرابط بت 90 فوروارد هافبك دفاعي با استعداد و پرانرژي اهل مراكش است كه در سطح باشگاهي و ملي درخشيده و به‌عنوان يكي از ستارگان نسل جديد فوتبال آفريقا شناخته مي‌شود. او در ۲۱ اوت ۱۹۹۶ در شهر هويزن هلند متولد شد و از خانواده‌اي با ريشه‌هاي مراكشي است. برادر بزرگ‌تر او، نورالدين امرابط، نيز از بازيكنان شناخته‌شده فوتبال است. سُفيان فوتبال را از تيم‌هاي پايه‌اي مانند HSV De Zuidvogels آغاز كرد و سپس به آكادمي اف‌سي اوترخت پيوست. در سال ۲۰۱۴، اولين بازي حرفه‌اي خود را در ليگ ارديويسه هلند انجام داد و به سرعت به يكي از هافبك‌هاي برجسته اين ليگ تبديل شد.

پيشرفت در باشگاه‌هاي اروپايي
پس از درخشش در اوترخت، سُفيان امرابط در سال ۲۰۱۷ به فاينورد روتردام پيوست و سپس در سال ۲۰۱۸ به باشگاه كلوب بروژ بلژيك منتقل شد. در سال ۲۰۱۹، به صورت قرضي به هلاس ورونا در سري آ ايتاليا پيوست و در آنجا به يكي از بهترين هافبك‌هاي ليگ تبديل شد. عملكرد او در هلاس ورونا باعث شد كه در سال ۲۰۲۰ به فيورنتينا منتقل شود. در فصل ۲۰۲۳–۲۰۲۴، سُفيان به صورت قرضي به منچستريونايتد پيوست و در آنجا در ۲۱ بازي ليگ برتر به ميدان رفت و در فينال جام حذفي انگليس در برابر منچسترسيتي به قهرماني رسيد. در تابستان ۲۰۲۴، او دوباره به صورت قرضي به فنرباغچه تركيه پيوست و در اولين بازي خود براي اين تيم در برابر ترابزون‌اسپور گلزني كرد.

درخشش در تيم ملي مراكش
سُفيان امرابط ابتدا در رده‌هاي سني زير ۱۵ سال هلند بازي مي‌كرد، اما در رده زير ۱۷ سال تصميم به بازي براي تيم ملي مراكش گرفت. او در مارس ۲۰۱۷ اولين بازي خود را براي تيم ملي بزرگسالان مراكش در برابر تونس انجام داد. در جام جهاني ۲۰۱۸ روسيه، سُفيان يكي از اعضاي اصلي تيم ملي مراكش بود و در بازي مقابل ايران به جاي برادرش نورالدين وارد زمين شد. در جام جهاني ۲۰۲۲ قطر، او نقش كليدي در راهيابي مراكش به نيمه‌نهايي ايفا كرد و به‌عنوان يكي از بهترين هافبك‌هاي تورنمنت شناخته شد. پس از اين موفقيت تاريخي، او و ساير اعضاي تيم ملي مراكش از سوي پادشاه مراكش با نشان سلطنتي مورد تقدير قرار گرفتند.

ويژگي‌هاي فني و سبك بازي
سُفيان امرابط به‌عنوان هافبك دفاعي، توانايي‌هاي بالايي در قطع توپ، بازيسازي از عمق و دوندگي بي‌وقفه دارد. او با قدرت بدني مناسب و توانايي در بازي‌هاي هوايي، در ميانه ميدان تسلط خوبي دارد. همچنين، مهارت‌هاي پاس‌كاري او در فضاهاي فشرده و توانايي در ايجاد موقعيت‌هاي هجومي از ويژگي‌هاي بارز بازي اوست. سُفيان با سبك بازي خستگي‌ناپذير و هوش تاكتيكي بالا، همواره در خدمت تيم است و به‌عنوان يك ليدر در زمين شناخته مي‌شود.

زندگي شخصي و تأثيرگذاري فرهنگي
سُفيان امرابط علاوه بر موفقيت‌هاي ورزشي، به‌عنوان يك الگوي فرهنگي براي جوانان مراكشي و مسلمان شناخته مي‌شود. او با حضور فعال در شبكه‌هاي اجتماعي و ارتباط مستقيم با هواداران، تأثير مثبتي در جامعه دارد. همچنين، او از برندهاي معتبر مانند آديداس حمايت مي‌كند و در پروژه‌هاي خيريه مختلف مشاركت دارد. سُفيان با اخلاق حرفه‌اي و شخصيت متواضع خود، همواره در تلاش است تا از موقعيت خود براي ارتقاء فرهنگ و ورزش در سطح جهاني بهره‌برداري كند.

اشرف حكيمي،  بت 90 فوروارد مدافع پرشتاب و بسياري جوان حريف‌نشكن مغربي، در ۴ نوامبر ۱۹۹۸ در مادريد، اسپانيا به دنيا آمد. وي از والديني مراكشي‌الاصل متولد شد و از دوران كودكي جذب فوتبال شد. حكيمي خودش در آكادمي رئال مادريد (La Fábrica) رشد كرد و تا سال ۲۰۱۷ با تيم‌هاي پايه اين باشگاه پيش رفت. اين پايه‌ريزي قوي، نقطه شروع مسير حرفه‌اي او بود.

درخشش در اروپا و انتقال‌هاي بزرگ
پس از حضور كوتاه در تيم اصلي رئال مادريد، حكيمي در تابستان ۲۰۱۸ به صورت قرضي به دورتموند پيوست. در اين باشگاه آلماني تبديل به يكي از بهترين مدافعين پرخطر اروپا شد و در دو فصل ۵۴ بازي ۷ گل و ۱۰ پاس‌گل به ثبت رساند. بعدها در ۲ ژوئيه ۲۰۲۰ با مبلغ حدود ۴۰ ميليون يورو راهي اينترميلان شد و با قهرماني سري A در فصل ۲۰۲۰–۲۱، تجربه درخشان ديگري كسب كرد .

حضور در PSG و شكوفايي تاكتيكي
در ۱۰ اوت ۲۰۲۱، حكيمي با قراردادي سنگين وارد پاري‌سن‌ژرمن شد. تحت هدايت لوئيس انريكه، او فراتر از نقش سنتي بال‌مدافع ظاهر شد و به عنوان هافبك هجومي يا وينگر نيز بازي كرد. در فصل اخير ليگ قهرمانان تبحرش در گلزني و پاس‌گل موجب گنجاندنش در تيم فصل يوفا شد

افتخارات باشگاهي و فردي
اشرف حكيمي پيشينه‌اي باشكوه دارد: دو بار قهرماني ليگ قهرمانان (رئال مادريد ۱۷–۱۸ و PSG ۲۴–۲۵)، قهرماني سري A (اينتر ۲۰–۲۱)، چهار قهرماني متوالي ليگ ۱ فرانسه (تا ۲۴–۲۵)، جام باشگاه‌هاي جهان ۲۰۱۷ و جوايز انفرادي چون CAF يانگ پليئر ۲۰۱۸ و نشان بهترين بازيكن آفريقا در ليگ ۱ ۲۰۲۵ (Prix Marc‑Vivien Foé)

درخشش ملي و نقش رهبري در مراكش
در تيم ملي مراكش، حكيمي اولين بازي رسمي را در اكتبر ۲۰۱۶ انجام داد. در جام جهاني ۲۰۲۲، يكي از ستون‌هاي اصلي صعود تاريخي مراكش تا نيمه‌نهايي بود. همچنين، در المپيك ۲۰۲۴ باعث تأمين مدال برنز شد . با سرعت ۳۶٫۵ كيلومتر بر ساعت و تسلط تاكتيكي فوق‌العاده، نه تنها تبديل به يكي از بهترين‌هاي پست راست جهان شده، بلكه الهام‌بخش جوانان آفريقا و جهان اسلام است.

زندگي‌نامه و سال‌هاي ابتدايي

ادسون آرانتس بت 90 فوروارد دو ناسيمنتو، مشهور به پله، در تاريخ ۲۳ اكتبر ۱۹۴۰ در شهر ترس كوراسائوس، ايالت ميناس گرايس برزيل متولد شد. او در يك خانواده فقير بزرگ شد و از همان دوران كودكي عشق به فوتبال را در دل داشت. پدرش، دوندينهو، خود بازيكن فوتبال بود و تاثير زيادي بر پرورش پله داشت. خانواده‌اش به دليل وضعيت مالي نامساعد توانايي خريد توپ واقعي را نداشتند و پله با جوراب‌هاي پر از كاغذ يا ميوه‌هايي مانند گريپ‌فروت بازي مي‌كرد. اين تلاش‌هاي ابتدايي پايه‌گذار تكنيك شگفت‌انگيز او شد و خيلي زود مورد توجه مربيان محلي قرار گرفت.

شروع حرفه‌اي و درخشش در سانتوس
پله در سن ۱۵ سالگي به باشگاه سانتوس پيوست و تنها يك سال بعد نخستين بازي حرفه‌اي خود را انجام داد.
در سال ۱۹۵۷، با گل‌زني‌هاي پياپي، پله جايگاه ثابتي در تيم اصلي پيدا كرد و توجه ملي را جلب كرد.
در سال ۱۹۵۸، تنها در سن ۱۷ سالگي، به تيم ملي برزيل دعوت شد و در جام جهاني همان سال با به ثمر رساندن ۶ گل، از جمله دو گل در فينال مقابل سوئد، نام خود را در تاريخ ثبت كرد.
سبك بازي او با قدرت، تكنيك بالا و سرعت بي‌نظير تركيب شده بود و خيلي زود به ستاره‌اي بين‌المللي تبديل شد.
باشگاه‌هاي اروپايي بزرگ تلاش كردند او را جذب كنند، اما دولت برزيل با اعلام او به عنوان "گنجينه ملي"، مانع انتقالش شد.

موفقيت‌هاي تيمي و ركوردهاي خيره‌كننده
پله در دوران حرفه‌اي خود با باشگاه سانتوس بيش از ۱۰۰۰ گل به ثمر رساند و اين باشگاه را به يكي از قدرت‌هاي اصلي فوتبال جهان تبديل كرد. او با سانتوس بارها قهرمان ليگ برزيل و جام بين‌قاره‌اي شد. در سطح ملي، پله تنها بازيكني است كه سه بار قهرمان جام جهاني شده است: در سال‌هاي ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۷۰. در جام جهاني ۱۹۷۰ كه به عنوان يكي از زيباترين تورنمنت‌هاي تاريخ فوتبال شناخته مي‌شود، پله نقش كليدي در تيم افسانه‌اي برزيل داشت. او همچنين نخستين بازيكني بود كه ركورد ۱۰۰۰ گل رسمي را ثبت كرد؛ ركوردي كه سال‌ها مورد بحث قرار گرفت ولي هرگز به‌طور كامل شكسته نشد.

سبك بازي و تاثير جهاني
پله نه‌تنها به دليل گل‌زني‌اش شناخته مي‌شد، بلكه به عنوان بازيكني با ديد بالا، پاس‌هاي دقيق، قدرت دريبل‌زني و هماهنگي فوق‌العاده در ميدان شهره بود. او الگويي براي نسل‌هاي بعدي از جمله مارادونا، رونالدو و مسي شد. علاوه بر مهارت‌هاي فني، شخصيت متواضع و رفتار حرفه‌اي او باعث شد تا نه تنها در برزيل بلكه در سراسر جهان مورد احترام قرار گيرد. در دوران فعاليتش، او به يك نماد فرهنگي و ورزشي تبديل شد كه الهام‌بخش ميليون‌ها نفر از كودكان فقير در كشورهاي مختلف بود.

بازنشستگي، فعاليت‌هاي پس از فوتبال و ميراث ماندگار
پله در سال ۱۹۷۷ از فوتبال حرفه‌اي بازنشسته شد؛ آخرين تيم او باشگاه نيويورك كاسموس در ايالات متحده بود كه به رشد فوتبال در آن كشور كمك زيادي كرد. پس از بازنشستگي، به عنوان سفير فوتبال و چهره‌اي جهاني در رويدادهاي بين‌المللي حضور يافت. او همچنين در عرصه‌هاي اجتماعي، فرهنگي و حتي سياسي فعاليت داشت و مدتي نيز وزير ورزش برزيل بود. پله در طول عمر خود جوايز و افتخارات فراواني كسب كرد و بارها به عنوان "بهترين بازيكن قرن" انتخاب شد. او در سال ۲۰۲۲ درگذشت، اما نامش همچنان به عنوان يكي از بزرگ‌ترين و تاثيرگذارترين چهره‌هاي تاريخ فوتبال جاودانه باقي مانده است.

زندگي‌نامه و ريشه‌هاي خانوادگي
زين‌الدين زيدان بت 90 فوروارد در تاريخ ۲۳ ژوئن ۱۹۷۲ در شهر مارسي فرانسه و در خانواده‌اي مهاجر با اصالت الجزايري به دنيا آمد. پدر و مادر او از منطقه قبيله‌نشين در الجزاير به فرانسه مهاجرت كرده بودند و در يكي از محله‌هاي فقيرنشين مارسي ساكن شدند. زيدان در محيطي پرچالش و با محدوديت‌هاي فراوان رشد يافت، اما علاقه و استعداد او در فوتبال از همان دوران كودكي نمايان بود. او با توپ پلاستيكي در كوچه‌هاي شهر بازي مي‌كرد و خيلي زود توجه مربيان فوتبال محلي را به خود جلب كرد. رفتار آرام و خجالتي‌اش در كودكي، در تضاد با سبك پرقدرت و خلاقانه‌اي بود كه در زمين فوتبال از خود نشان مي‌داد.

شروع حرفه‌اي در باشگاه‌هاي فرانسه و اوج‌گيري
زيدان فعاليت حرفه‌اي خود را در سن ۱۷ سالگي با تيم كن آغاز كرد و پس از چند فصل، به باشگاه بوردو پيوست.
در بوردو، توانست استعداد خود را به سطح بالاتري برساند و با بازي‌هاي درخشان در ليگ فرانسه، توجه تيم‌هاي مطرح اروپايي را به خود جلب كند.
در سال ۱۹۹۶ به باشگاه يوونتوس ايتاليا پيوست و در همان فصل اول با اين تيم به فينال ليگ قهرمانان رسيد.
با بازي‌سازي بي‌نظير، پاس‌هاي دقيق، كنترل توپ استثنايي و شوت‌هاي قدرتمند، زيدان خيلي زود به يكي از ستارگان اصلي يوونتوس و فوتبال اروپا تبديل شد.
او دو بار پياپي قهرمان سري‌آ شد و در سطح بين‌المللي نيز به عنوان يكي از بهترين هافبك‌هاي جهان مطرح گرديد.

درخشش با تيم ملي فرانسه
زيدان نخستين بازي ملي‌اش را در سال ۱۹۹۴ انجام داد و به سرعت جايگاه ثابتي در تيم ملي فرانسه يافت. اوج درخشش او در جام جهاني ۱۹۹۸ بود؛ جايي كه با به ثمر رساندن دو گل سرنوشت‌ساز در فينال مقابل برزيل، فرانسه را به نخستين قهرماني جهان رساند. اين عملكرد او را به قهرمان ملي بدل كرد و شهرت جهاني‌اش تثبيت شد. در يورو ۲۰۰۰ نيز با نقش كليدي زيدان، فرانسه قهرمان اروپا شد و اين تيم به عنوان يكي از برترين تيم‌هاي تاريخ فوتبال شناخته شد. زيدان در جام جهاني ۲۰۰۶ نيز درخشيد و تا فينال تيمش را هدايت كرد، اما در آن مسابقه معروف با ضربه سر به ماركو ماتراتزي، از زمين اخراج شد و خداحافظي تلخي را رقم زد.

انتقال به رئال مادريد و دوران كهكشاني‌ها
در سال ۲۰۰۱، زيدان با مبلغي ركوردشكن به رئال مادريد پيوست و به يكي از اصلي‌ترين چهره‌هاي پروژه "كهكشاني‌ها" تبديل شد. در اولين فصل حضورش، گل تماشايي او در فينال ليگ قهرمانان اروپا مقابل باير لوركوزن، قهرماني را براي رئال مادريد به ارمغان آورد و به يكي از خاطره‌انگيزترين گل‌هاي تاريخ تبديل شد. زيدان در رئال مادريد با بازيكناني چون فيگو، رونالدو و بكهام هم‌تيمي بود و نقش هسته خلاق تيم را ايفا مي‌كرد. او به‌واسطه كنترل توپ خارق‌العاده، حركت‌هاي ظريف و بازي‌خواني بالا، قلب خط مياني رئال مادريد بود و محبوبيت زيادي نزد هواداران كسب كرد.

فعاليت‌هاي مربيگري و تأثيرگذاري پس از بازنشستگي
پس از بازنشستگي در سال ۲۰۰۶، زيدان مدتي از دنياي فوتبال فاصله گرفت، اما سپس وارد عرصه مربيگري شد. او به عنوان دستيار و مشاور در رئال مادريد فعاليت كرد و در سال ۲۰۱۶ هدايت تيم اصلي را بر عهده گرفت. در دوره‌اي كوتاه اما فوق‌العاده، زيدان توانست با رئال مادريد سه بار پياپي قهرمان ليگ قهرمانان اروپا شود؛ افتخاري بي‌سابقه در دوران جديد اين رقابت‌ها. او با آرامش، كاريزما و درك تاكتيكي بالا، يكي از موفق‌ترين مربيان تاريخ باشگاه شد. زيدان همچنان به عنوان يكي از تاثيرگذارترين چهره‌هاي فوتبال جهان شناخته مي‌شود؛ چه در دوران بازيگري و چه در عرصه مربيگري، الگويي از آرامش، وقار و عظمت فوتبالي.

آغاز زندگي و ورود به دنياي فوتبال
ريكاردو ايزكسون دوس سانتوس ليته، دانلود وان ايكس بت  معروف به كاكا، در ۲۲ آوريل ۱۹۸۲ در برازيليا، پايتخت برزيل متولد شد. او از كودكي علاقه زيادي به فوتبال داشت و استعداد خود را در باشگاه سائو پائولو نشان داد. كاكا به سرعت از طريق تيم‌هاي پايه پيشرفت كرد و در سال ۲۰۰۱ به تيم اصلي سائو پائولو راه يافت. سبك بازي زيبا و تكنيكي او در همان ابتدا توجه رسانه‌ها و باشگاه‌هاي بزرگ اروپايي را جلب كرد.

درخشش در ميلان و كسب افتخارات بزرگ
كاكا در سال ۲۰۰۳ به باشگاه ميلان ايتاليا منتقل شد و دوران طلايي خود را آغاز كرد. در ميلان، او به سرعت تبديل به يكي از بهترين هافبك‌هاي هجومي جهان شد. توانايي پاس‌هاي دقيق، سرعت بالا، قدرت دريبل‌زني و خلاقيت او باعث شد كه در سال ۲۰۰۷ برنده توپ طلا شود، جايزه‌اي كه به بهترين بازيكن فوتبال جهان اهدا مي‌شود. در اين سال، كاكا نقش كليدي در قهرماني ميلان در ليگ قهرمانان اروپا داشت و عملكرد بي‌نظيرش باعث شد تا به عنوان يكي از برترين بازيكنان جهان شناخته شود.

سبك بازي و ويژگي‌هاي فني
كاكا به عنوان هافبكي هجومي شناخته مي‌شود كه تركيبي از تكنيك بالا، قدرت بدني مناسب و هوش تاكتيكي را داشت. او توانايي بازي‌سازي و گلزني را به طور همزمان داشت و به عنوان پلي‌ميكر تيم نقش تعيين‌كننده‌اي در خلق موقعيت‌هاي گل ايفا مي‌كرد. سرعت بالاي كاكا در دريبل زدن، به‌ويژه در گذر از مدافعان، يكي از مشخصه‌هاي برجسته او بود. همچنين توانايي او در ضربات ايستگاهي و شوت‌هاي دقيق از فاصله دور، به افزايش محبوبيتش كمك كرد.

دوران حضور در رئال مادريد و بازگشت به ميلان
پس از دوران موفق در ميلان، كاكا در سال ۲۰۰۹ به رئال مادريد اسپانيا منتقل شد. اگرچه او در اين تيم نيز موفق بود، اما به دليل مصدوميت‌هاي متعدد و تغييرات مكرر در كادر فني نتوانست به طور كامل درخشش سابق را تكرار كند. پس از چند فصل در رئال مادريد، كاكا در سال ۲۰۱۳ به ميلان بازگشت اما دوران دوم حضورش در ميلان كوتاه و كم‌فروغ‌تر بود. در نهايت، او دوران بازي خود را در باشگاه‌هاي اورلاندو سيتي آمريكا و سپس دوباره سائو پائولو به پايان رساند.

حضور در تيم ملي برزيل و ميراث فوتبال
كاكا يكي از چهره‌هاي برجسته تيم ملي برزيل در دهه ۲۰۰۰ بود و در جام جهاني ۲۰۰۲ به عنوان عضو تركيب قهرمان جهان حضور داشت. او همچنين در جام‌هاي جهاني ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ بازي كرد و در مسابقات كوپا آمه‌ريكا و جام كنفدراسيون‌ها نيز شركت داشت. كاكا به عنوان بازيكني با اخلاق حرفه‌اي، تواضع و عملكرد فني بي‌نظير شناخته مي‌شود. او ميراثي ماندگار در فوتبال جهاني به جاي گذاشت و هنوز هم به عنوان يكي از زيباترين و تكنيكي‌ترين بازيكنان تاريخ فوتبال برزيل و جهان به شمار مي‌رود.

زندگي اوليه و آغاز مسير فوتبال
ريوالدو ويتور بوربا فريرا، دانلود وان ايكس بت 1xbet اندرويد معروف به ريوالدو، در 19 آوريل 1972 در شهر رسيفه، ايالت پرنامبوكو، برزيل، به دنيا آمد. او در محله‌اي فقيرنشين و در خانواده‌اي با شرايط اقتصادي دشوار بزرگ شد. ريوالدو از كودكي در زمين‌هاي خاكي بازي مي‌كرد و با وجود مشكلات مالي و تغذيه نامناسب، كه بعدها روي جثه‌اش تأثير گذاشت، استعدادش در تكنيك، دريبلينگ و شوت‌زني بي‌نظير بود. در سن 16 سالگي به آكادمي سانتا كروز پيوست و سپس در موگي ميرين به صورت حرفه‌اي بازي كرد. درخشش او در تيم‌هاي برزيلي مانند پالميراس، توجه باشگاه‌هاي اروپايي را جلب كرد و در سال 1996 به دپورتيوو لاكرونيا در اسپانيا منتقل شد، جايي كه مسير درخشانش در اروپا آغاز شد.

دوران حرفه‌اي در اروپا و برزيل
ريوالدو در سال 1997 به بارسلونا پيوست و در اين تيم به اوج شهرت رسيد. او در 5 فصل با بارسلونا، 130 گل در 235 بازي به ثمر رساند و به يكي از بهترين بازيكنان جهان تبديل شد. پس از بارسلونا، او به ميلان پيوست و سپس در تيم‌هايي چون المپياكوس، آ.ا.ك آتن و تيم‌هاي برزيلي مانند سائوپائولو بازي كرد. ريوالدو در دوران حرفه‌اي‌اش، كه تا سال 2015 ادامه داشت، در بيش از 600 بازي باشگاهي شركت كرد و بيش از 250 گل به ثمر رساند. او همچنين در مقاطعي در ازبكستان و آنگولا بازي كرد، كه نشان‌دهنده تعهدش به فوتبال حتي در سنين بالا بود. ريوالدو به خاطر درخشش در بارسلونا و جام جهاني 2002 به يكي از اسطوره‌هاي فوتبال تبديل شد.

افتخارات و دستاوردها
ريوالدو با بارسلونا 2 عنوان لاليگا (1998 و 1999)، يك جام حذفي و يك سوپركاپ اروپا كسب كرد. او با ميلان در سال 2003 قهرمان ليگ قهرمانان اروپا شد و با المپياكوس 3 عنوان قهرماني ليگ يونان به دست آورد. در سطح ملي، ريوالدو با تيم ملي برزيل در 74 بازي 35 گل زد و در قهرماني جام جهاني 2002 نقش كليدي داشت، جايي كه با 5 گل و پاس‌هاي درخشانش، يكي از ستارگان تورنمنت بود. او همچنين در كوپا آمريكا 1999 قهرمان شد و بهترين بازيكن اين رقابت لقب گرفت. ريوالدو در سال 1999 جايزه توپ طلاي اروپا و عنوان بهترين بازيكن سال فيفا را كسب كرد، كه اوج موفقيت‌هاي فردي‌اش بود.

سبك بازي و ويژگي‌هاي شخصيتي
ريوالدو به خاطر تكنيك استثنايي، شوت‌هاي كات‌دار قدرتمند و توانايي‌اش در دريبلينگ و خلق موقعيت شهرت داشت. او به عنوان يك هافبك تهاجمي يا مهاجم دوم، با ديد وسيع و حركات غيرقابل پيش‌بيني، مدافعان را آزار مي‌داد. گل‌هاي نمايشي او، مانند گل معروف قيچي برگردان مقابل والنسيا در سال 2001، از لحظات ماندگار تاريخ لاليگا هستند. ريوالدو در زمين بازيكني پرشور و گاهي جنجالي بود و به دليل انتقادهايش از مربيان يا هم‌تيمي‌ها، گاه مورد بحث قرار مي‌گرفت. خارج از زمين، او شخصيتي محجوب و متعهد به خانواده داشت و به ريشه‌هاي برزيلي‌اش افتخار مي‌كرد. او همچنين به مسائل اجتماعي، به‌ويژه كمك به كودكان فقير، اهميت مي‌داد.

بازنشستگي و ميراث
ريوالدو در سال 2015، در سن 43 سالگي، پس از بازي در موگي ميرين، باشگاهي كه خود مالك آن بود، از فوتبال خداحافظي كرد. پس از بازنشستگي، او به فعاليت‌هاي مديريتي و مالكيت باشگاه ادامه داد و گاهي به عنوان مفسر ورزشي ظاهر شد. ريوالدو همچنين به تربيت پسرش، ريوالدينيو، كه به عنوان فوتباليست حرفه‌اي فعاليت مي‌كند، كمك كرد. او به عنوان يكي از بهترين بازيكنان تاريخ برزيل و بارسلونا شناخته مي‌شود. ميراث ريوالدو نه تنها در افتخارات و گل‌هايش، بلكه در تأثيرش بر سبك بازي تهاجمي و الهام‌بخشي به نسل جديد بازيكنان، به‌ويژه در برزيل و اروپا، جاودانه است.